Θυσια ζωης δεν ειναι το οτι θυσιαζουμε τα θελω μας..
Το θεμα ειναι να βλεπουμε τι μας προσφερεται γυρω μας και
ποιοι ειναι αυτοι που μας τα δινουν απλοχερα θυσιαζοντας τα παντα
για να εχουμε εμεις οσο δυνατον πιο πολλα και ευκολα στην ζωη μας..
Χωρις να κοιτανε τον εαυτο τους η αν πονουν για το οτιδηποτε μας
προσφερουν η το σωμα τους ειναι κουρασμενο και καταπονεμενο..
Ειναι παντα εκει και πολεμουν σιωπηλοι και ταπεινοι..
Ειναι παντα διπλα μας..
Η μανα..!!!
Που κι αυτοι εχει ξεκινησει οπως εμεις ξεγνοιαστη και ζωντας τις στιγμες
της ζωης της και ερωτευοντας εναν ανθρωπο που στην συνεχεια εξεληχθηκε
και γεννηθηκε μια οικογενεια..
Που μεσα απο αυτην την οικογενεια γεννηθηκαν οι καρποι της που ειμαστε εμεις!
Η μανα παντα αν εχει ενα παιδι η δυο η τρια..
Εχει και ενα παραπανω που δεν αναπτυχθηκε μεσα στην κοιλιτσα της αλλα
τον βρηκε και τον ερωτευτικε και δημιουργησε ολα αυτα..
Τον αντρα της..
Που ειναι παντα διπλα του να τον φροντιζει και να του κρατα το χερι πολλες
φορες χωρις να κοιταει τον ιδιο της τον εαυτο, αλλα κοιταζοντας τον εαυτο της
μεσα απο τα ματια του αντρα της..
Να δουλευει και να ακολουθει παντου τον συζηγο της εχοντας την ευθηνη των
παιδιων της και να φροντιζει τους παντες μεσα στο σπιτι και εχοντας ενα
σπιτι μονιμος περιποιημενο..
Πολλες φορες χωρις να δεχεται την βοηθεια απο κανεναν..
Η μανα μπορει εμεις να κοιμομαστε στο σπιτι και αυτην να ξενυχταει για να μας
ετοιμαζει φαι για να βρουμε την επομενη μερα..
Το πρωι θα σηκωθει πρωτη για να μας ξυπνησει ολους αφου μας εχει φτιαξει
το πλουσιο πρωινο μας που αυτο μπορει να ειναι και μια φετα μελι με βουτηρο..
Δεν κανει το ειδος του γευματος πλουσιο το πρωινο αλλα η φροντιδα της μανας..
Που θα ξεκινησει μετα απ ολα αυτα για την δουλεια της για τον αγωνα επιβιωσης
χωρις να παραπονεθει και μολις γυρισει να μας στρωσει αμεσως να φαμε..
Ουτε αν ποναει το σωμα της σταματαει να μας φροντιζει και να δινεται..
Ουτε αν θελει σαν γυναικα οπως θελουν πολλα κακομαθημενα τα δικα τους θελω..
Ενω εμεις αν πονεσει λιγο ο κωλος μας κανουμε σαματα χωρις καν να εχουμε
νοιωσει η δει τον πονο που μπορει να εχει αυτη η μανα εκεινη την στιγμη και δινει
πραγματα που ουτε καν ειμαστε ικανοι να προσφερουμε τα μισα απο αυτα στον
ιδιο μας τον εαυτο οι ιδιοι..
Ακομη κι αν ποναμε λιγο και αυτη ποναει πολυ, ειναι εκει και μας κραταει το χερι..
Γιατι ο πονος μας μπροστα στον δικο της ειναι πιο αβασταχτος..
Θυσια λοιπον δεν ειναι τα θελω μας και η απληστια μας οπως εχουμε μαθει να
λεμε σημερα..
Γιατι να θυσιασω εγω αυτο για καποιον;
Αν θελει, θα με δεχτει οπως ειμαι..
Αν ειμαστε ανουσιοι να μην μας δεχτει ποτε κανεις..
Ας κοιταξουμε να βρουμε την ουσια και την εκτιμηση μεσα μας και μετα να ζητησουμε
να μας εκτιμησουν οι αλλοι..
Η θυσια ζωης ειναι αυτο που κανει μια ταπεινη μανα για εμας τα παιδια της..
Η αληθινη θυσια ειναι παντα σιωπηλη και ταπεινη..
Ας κοιταξουμε λοιπον διπλα μας και να πουμε ενα μεγαλο ευχαριστω με μια μεγαλη
αγκαλια στους ανθρωπους αυτους και να κοιταξουμε να μαθαινουμε μεσα απο αυτους
και να τους πουμε ενα σ αγαπω χωρις εγωισμους και πεισματα..
Και οχι να τα δουμε ολα αυτα αφου θα εχουν φυγει απο την ζωη..
Ειναι το λιγοτερο να τους επιβραβευσουμε και να τους τιμαμε μετα ζωης..
Και το περισοτερο ειναι να τους επιβραβεβουμε οσο ειναι στην ζωη και να τους το
λεμε αλλα και να τους το δειχνουμε δειχνοντας οτι γινομαστε καλυτεροι και ταπεινοτεροι μεσα απο τα διδαγματα τους!!!
Σ' ευχαριστω μανα!!!
Σ' αγαπω πολυ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου